260. Roberts Alison Dramatyczny dyzur

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

prowokowa�. Najważniejsze jest nawiązanie kontaktu oraz nakłonienie do
współdziałania. Trzeba zachowa� spo-
138 ALISON ROBERTS
- WypuZ� ich - zaproponował Mark. - Będziesz miał
spokój.
- O, nie. - Zamachnął się na Marka. Wida� było, że
ma przyspieszony oddech i poci się. - Penny stąd nie wyj
dzie.
- Ja go wezmę. - Ta propozycja nadeszła z zupełnie
nieoczekiwanego kierunku. Jeremy odezwał się po raz
pierwszy. Penelope zupełnie o nim zapomniała. - Zajmę
się nim. - Starał się mówi� jak najspokojniej. - Znam się
na dzieciach. - Był wyraxnie zdenerwowany. - Odchowa
łem całą trójkę.
Jeremy ma dzieci? Troje?
Aaron nie zwracał na niego uwagi.
- Ty! - Wskazał na Marka. - Ty z nim wyjdziesz.
- Nie ma mowy. WypuZ� Penny.
Penelope jeszcze mocniej przytuliła dziecko. Zamknęła oczy. Mark zrezygnował z
szansy wydostania się z pułapki na jej korzyZ�. Gdy podniosła powieki, w jego oczach
wyczytała coZ, co upewniło ją, że nie dla każdego był gotowy na takie poZwięcenie. On
ją kocha. Naprawdę. Jest gotowy na wszystko, by ją ratowa�. Ona czuła podobnie.
- Mark, wyjdx, proszę cię - rzekła półgłosem. - Wex
małego i wyjdx.
Nie ruszył się z miejsca. Nie miał zamiaru tego zrobi�. Nie bez Penny. Zerwał się na
nogi w tej samej chwili, gdy Aaron doskoczył do niej, by odebra� jej dziecko. Nie
zwracał uwagi na Davida, który w ko�cu usiadł. Odepchnął dziecko i gwałtownym
szarpnięciem podniósł Penelope na nogi.
Maluch pozbierał się, po czym próbował biec. Po kilku
DRAMATYCZNY DY� UR
141
- Miał zawał. Rok temu.
- Panie Greer... - Penelope pochyliła się nad uchem
pacjenta i delikatnie potrząsnęła jego ramieniem. - Słyszy
mnie pan? - Brak odpowiedzi.
- Do gabinetu - rzucił Mark. - Tam jest najbliżej.
Nie zwracając uwagi na Aarona, błyskawicznie
przewiexli nosze do sąsiedniej sali, gdzie Penelope nałożyła pacjentowi maskę, podczas
gdy Mark zakładał mu elektrody. Penelope dotknęła szyi pacjenta.
- Brak tętna.
Mark wpatrywał się w wykres na ekranie.
- Migotanie komór.
Zaczęła uciska� klatkę piersiową. Mark tymczasem przygotowywał defibrylator.
- Odsu� się.
Pierwszy wstrząs nie przyniósł rezultatu. Drugi również. Trzeci, znacznie silniejszy,
sprawił, że na ekranie ukazał się nieregularny, poszarpany wykres, daleki od normy.
- Adrenalina. I atropina. Podłączę kroplówkę.
Odwracając się w stronę szafki z lekami, spojrzała
przez drzwi. Na parę minut zapomniała o tym, co się stało. O Aaronie, obrzynie,
zwłokach. W drzwiach stała pani Greer. Jeremy i David niepewnym krokiem weszli do
gabinetu. Przez cały ten czas bro� Aarona była wymierzona w ich plecy. Penelope
drżącymi rękami napełniała strzykawkę.
- � yje? - zapytał Aaron obojętnym tonem.
- Tak, ale jeszcze wymaga naszej pomocy.
- Kto inny się tym zajmie. Za dużo was tutaj. WynieZ-
-
140 ALBON ROBERTS
kój, nie robi� gwałtownych ruchów ani ponagla�. Modliła się, by nie zauważył, co
dzieje się na zewnątrz.
- Przejdxmy gdzieZ, gdzie jest spokojniej - zapro
ponowała. - Do gabinetu obok. Tam jest wszystko, co
może mi by� potrzebne do opatrzenia twojej ręki. I nikt
nie będzie się na nas gapił. - Najważniejsze, by nie zoba
czył, co dzieje się przed szpitalem.
- Co mu się stało? - Aaron wpatrywał się w mężczy
znę na noszach, który leżał z zamkniętymi oczami, oddy
chał z trudem, a jego wargi przybrały siny odcie�.
- To jest zawał.
- Dlaczego mu nie pomagasz? JesteZ pielęgniarką. Po
winnaZ ludzi ratowa�. On umrze, jeZli się nim nie zajmiesz.
Nie chcę, żeby ktokolwiek umarł.
Co się dzieje w głowie tego człowieka? Nie zauważył ciała Leanne? Ani nóg drugiej
ofiary zasłoniętej biurkiem? Nie zdaje sobie sprawy z tego, co zrobił? Zapewne nie
myZli racjonalnie, ale może tę nieoczekiwaną zmianę nastawienia da się jakoZ
wykorzysta�.
- Pozwolisz mi?
- Pomożemy mu razem. - Mark wstał z podłogi.
- Bierzcie się do roboty. Oboje. Już. - PuZcił jej ramię
i cofnął się. Mark powoli podszedł do Penelope.
- Zachowaj ostrożnoZ�. On w każdej chwili może
zmieni� zdanie - ostrzegł ją.
Podeszli do noszy.
- Jak ten pan się nazywa? - Penelope zwróciła się do
starszej pani.
- Arthur Greer. Jestem jego żoną. Mam na imię Vera.
- Czy pan Greer miał już kłopoty z sercem?
-
DRAMATYCZNY DY� UR
143
L
UZcisnął ją gorąco. Jestem przy tobie, zdawał się mówi� ten uZcisk. Byli razem i
razem zniosą wszystko.
Aaron przestał się kiwa�. Gdy zacisnął palce na obrzynie, Penelope zaschło w ustach.
Zrozumiała, że za chwilę rozpocznie się finał. Ważyła się teraz jej przyszłoZ�. By�
może nie ułoży się po jej myZli. Będzie tak, jeZli zabraknie w niej Marka. Nawet jeZli
tylko jedno z nich nie przeżyje, jej życie będzie sko�czone.
Na dxwięk telefonu Aaron otworzył oczy.
142 ALISON ROBERTS
cie go - rozkazał. - Teraz moja kolej. Ty też wyjdx. - Popatrzył na Verę, a następnie na
Jeremy'ego i Davida. -Wszyscy. Wystarczy mi Penny. David ujął starszą panią pod rękę.
- Proszę iZ� przodem - szepnął, po czym pochylił się
po nosze.
Mark usunął się na bok, gdy Jeremy chwycił drugi koniec noszy. Anestezjolog
spojrzał na Penelope.
- Przepraszam - powiedział półgłosem. - Postaram
się, żeby ktoZ przyszedł ci z pomocą.
- Zamknij się! - Aaron nie mógł słysze� słów Jere
my'ego, lecz nie spodobał mu się jego ton. - WynoZcie
się. Już!
David i Jeremy wynieZli nosze. Mark pozostał na miejscu.
- Wyjdx - powtórzył Aaron i potrząsnął obrzynem.
- Nie wyjdę.
- Wyjdx, bo cię zabiję.
- JeZli coZ mu zrobisz, Aaronie, nie pomogę ci. - Nie
myZlała już o nieprowokowaniu psychopatów. Czy jest jej
już wszystko jedno? Czy może wszystko straci sens, jeZli
Mark zginie? - Po prostu wyjdę i zostaniesz sam.
- Nie zrobisz tego! - Teraz mierzył w nią. - Ciebie też
zabiję.
- Kto wtedy ci pomoże? Zostaniesz sam.
Wodził wzrokiem od Penelope do Marka i z powrotem. Nie był w stanie poradzi�
sobie z nową sytuacją. Przymknął oczy i zaczął kiwa� głową. Po chwili całe jego ciało
zaczęło się kołysa�. ZwiadomoZ�, że by� może ich wspólne chwile są policzone,
kazała jej dotkną� dłoni Marka.
DRAMATYCZNY DY� UR
145
działa, jak myto w niej nosze. W drzwiach do tego pomieszczenia też nie było klucza,
więc należało odrzuci� szalony pomysł zamknięcia w nim Aarona.
Można by go uZpi�. Szafka ciągle jest otwarta, a na ławce obok leżą ampułki i
strzykawki przeznaczone dla pana Greera. Gdyby wówczas była napełniła strzykawkę
jakimZ silnym Zrodkiem uspokajającym, we dwoje obezwładniliby go bez trudu.
Mark mógłby sam to zrobi�, lecz się nie odważy, ponieważ Aaron ma bro� i trzyma
się od niego z daleka. Gdyby Mark zrobił ryzykowny ruch, Aaron zdążyłby wystrzeli�.
Na przykład w jej stronę.
Mark powoli podchodził do drzwi pomieszczenia z prysznicem. Widziała, jak
wzrokiem ocenia sytuację. Gdy spojrzał na szafkę z lekami, odgadła, że myZlą o tym
samym. I zapewne wyciągnęli takie same wnioski. Nie ma drogi ucieczki.
Jeszcze nie.
Nie przewidziała jednak jego błyskawicznej akcji. Aaron też nie był na nią
przygotowany. Mark chwycił ją za nadgarstek i pociągnął pod prysznic. Zrobił to tak
szybko, że napastnik nie zdążył zareagowa�, a ona upadła na wykafelkowaną posadzkę.
Usłyszała, jak trzasnęły za nimi drzwi. Instynktownie przesunęła się, widząc, jak Mark [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Pokrewne