[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Tiel statis dum du tagoj, nenion oni trovis, kaj fralino
Spaak estis proksima al malespero. xi estis en la porkejo kaj
esploris la trogon de la porkoj por rigardi, u la kuleroj venis
tien. xi tele iris en la subtegmentan vestoambron de la ser-
vistinoj kaj sekrete traseris iliajn malgrandajn kestojn. io
estis vana, kaj nun i ne komprenis, kie i plue seru. xi rimar-
kis, ke la baronino kaj iuj aliaj suspektas in, kiu estas frem-
da. Oni maldungos in, tion i sentis, se i mem ne petos pri
maldungo.
La fralino staris klinita super la kuireja forno kaj tiel plo-
ris, ke la larmoj sible falis sur la varmegan platon, kiam i iel
sentis, ke i devas turni sin. xi tion faris, kaj jen, tie staris la
Generalo apud la muro kaj montris al breto, kiu pendas alte
kaj tiel nekonvene, ke oni preska neniam metas ion tien.
La Generalo kiel kutime malaperis en la sama momento,
kiam li fariis videbla, sed fralino Spaak obeis lian sugeston.
xi prenis la porteblan tupetaron el la provizejo, portis in al
la breto, etendis la manojn supren kaj kaptis malnovan kaj
malpuran lavifonon. Sed en la ifono kuis la du arentaj
kuleroj.
Kiel ili venis tien? Certe okazis sen ies volo kaj scio. Dum
la nekredebla uro de granda festeno io povas okazi. Oni
80
LA RINGO DE LA GENERALO
eLIBRO
foretis la ifonon, ar i kuis, kie i ne kuu, kaj la kuleroj
akompanis in, sen ke oni tion rimarkis.
Sed nun ili estis retrovitaj, kaj fralino Spaak enportis ilin
kun feliobrilo al la baronino kaj fariis denove la necesa hel-
pantino kaj zorgantino de iuj en la domo.
Nenio malbona, kiu ne alportas bonon. Kiam la juna baro-
no Adrian venis hejmen en la printempo, li eksciis, ke la Ge-
neralo montris al fralino Spaak neordinaran favoron, kaj li
tuj komencis atenti in en tute speciala maniero. Tiel ofte, kiel
li povis, li vizitis in en la apudsalona ambreto a en la kui-
rejo. Jen li venis sub la preteksto, ke li bezonas novan fade-
non por sia fivergo, jen li diris, ke logis lin la bona odoro de
frebakitaj bulkoj. e tiuj okazoj li iam turnis la interparo-
lon al supernaturaoj. Li petis la fralinon rakonti pri la fan-
tomaperoj en la kasteloj en Srmland, kiel Julita kaj Eriks-
berg, kaj volis scii, kion i kredas pri tio.
Sed plej ofte li deziris paroli pri la Generalo. Li diris, ke li
ne povas paroli kun aliaj pri tiu afero, ar ili iam traktas in
erce. Li siaparte sentas kompaton al la malfelia reaperan-
to kaj volas helpi al li trovi ripozon. Se li nur scius, kiel fari
tion!
Fralino Spaak tiam diris, ke ia humila opinio estas, ke en
la domo trovias io, kion li seras.
La juna barono iom paliis. Li esplore rigardis la fralinon.
Ma foi, fralino Spaak, li diris, estas kurioza ideo. Sed mi
certigas al vi, ke ili e por momento ne hezitus doni al la Ge-
neralo tion, kion li deziras, se ni posedus ion tian en Hedeby.
Fralino Spaak ja tre bone komprenis, ke la juna barono
vizitas in nur pro la fantomapero, sed li estis tiel afabla ju-
nulo kaj bela. Jes, la la opinio de la fralino, pli ol bela. Li
81
LA RINGO DE LA GENERALO
eLIBRO
portis la kapon iom klinita antaen, li havis esprimon de pen-
sado, multaj e opiniis, ke li estas tro serioza. Sed estis nur
pro tio, ke ili ne konis lin. Foje li etis la kapon supren, ercis
kaj faris petolaojn pli ol iu alia. Sed kion ajn li faris, estis ne-
priskribebla armo en liaj gestoj, en lia voo, en lia rideto.
Iun someran dimanon fralino Spaak estis vizitinta la
preejon kaj iris hejmen sur malgranda mallongvojo, kiu iris
tra la kampoj de la preposta bieno. Kelkaj el la preejvizitintoj
prenis la saman vojon, kaj la fralino, kiu devis rapidi, prete-
rpasis virinon, kiu iris malpli rapide ol i. Tuj poste la frali-
no venis al bariltupetaro, kiu estis sufie malfacila, kaj ser-
vema kiel iam i pensis pri la irantino kaj haltis por helpi in
transgrimpi la stangobarilon. xi etendis al i la manon kaj
tiam rimarkis, ke la virino ne estas tiel maljuna, kiel i unue
kredis. xi havas neordinare glatan kaj blankan vizaohaton,
kaj la fralino pensis, ke tre povas esti, ke i ne havas pli ol
kvindek jarojn. Kvankam i evidente estas nur ordinara kam-
paranino, i havas e si apartan dignon, kvaza i estus ion
travivinta, kio altigis in super ian klason.
Kiam la virino estis helpita transgrimpi, la fralino kaj i
iris unu apud la alia sur la mallara vojeto.
Certe estas vi, kiu prizorgas la mastrumon en Hedeby,
diris la kamparanino.
Jes, estas mi, respondis fralino Spaak.
u vi sentas vin hejme tie?
Kial oni ne sentu sin hejme en tiel bona loko? diris la
fralino iom retene.
Oni diras ja, ke estas fantomapero tie.
Oni ne devas kredi, kion homoj babilas, diris la fralino
en admona tono.
82
LA RINGO DE LA GENERALO
eLIBRO
Jes, oni ne devas, jes, tion mi ja scias, diris la alia.
Estis silente dum iom da tempo. Estis rimarkeble, ke tiu
virino ion scias, kaj fakte la fralino brulis pro deziro elde-
mandi in. Sed ja ne estis korekte, ne dece.
Estis la virino, kiu rekomencis la interparolon.
xajnas, al mi, ke vi aspektas bona, i diris, kaj tial mi
volas doni al vi bonan konsilon. Ne restu tro longe en Hede-
by, ar estas ne facile kontrastari tiun, kiu iras tie. Li persis-
tos, is li ricevos kion li volas havi.
Fralino Spaak intencis unue iom superule danki pro la
averto, sed la lastaj vortoj vekis ian scivolon.
Kion li volas havi? u vi scias, kion li volas havi?
u tion vi ne scias? diris la kamparanino. Nu, tiukaze mi
nenion plu diru. Eble estas por vi plej bone nenion scii.
Post tio i etendis la manon al fralino Spaak, foriris sur
alia vojeto kaj balda malaperis.
Fralino Spaak bone evitis rakonti pri tiu interparolo por
la tuta familio e la manotablo, sed en la vespero, kiam ba-
rono Adrian vizitis in en la laktoambro, i komunigis al li,
kion diris al i la fremda virino. Li vere tre surpriziis. [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl akte20.pev.pl
Tiel statis dum du tagoj, nenion oni trovis, kaj fralino
Spaak estis proksima al malespero. xi estis en la porkejo kaj
esploris la trogon de la porkoj por rigardi, u la kuleroj venis
tien. xi tele iris en la subtegmentan vestoambron de la ser-
vistinoj kaj sekrete traseris iliajn malgrandajn kestojn. io
estis vana, kaj nun i ne komprenis, kie i plue seru. xi rimar-
kis, ke la baronino kaj iuj aliaj suspektas in, kiu estas frem-
da. Oni maldungos in, tion i sentis, se i mem ne petos pri
maldungo.
La fralino staris klinita super la kuireja forno kaj tiel plo-
ris, ke la larmoj sible falis sur la varmegan platon, kiam i iel
sentis, ke i devas turni sin. xi tion faris, kaj jen, tie staris la
Generalo apud la muro kaj montris al breto, kiu pendas alte
kaj tiel nekonvene, ke oni preska neniam metas ion tien.
La Generalo kiel kutime malaperis en la sama momento,
kiam li fariis videbla, sed fralino Spaak obeis lian sugeston.
xi prenis la porteblan tupetaron el la provizejo, portis in al
la breto, etendis la manojn supren kaj kaptis malnovan kaj
malpuran lavifonon. Sed en la ifono kuis la du arentaj
kuleroj.
Kiel ili venis tien? Certe okazis sen ies volo kaj scio. Dum
la nekredebla uro de granda festeno io povas okazi. Oni
80
LA RINGO DE LA GENERALO
eLIBRO
foretis la ifonon, ar i kuis, kie i ne kuu, kaj la kuleroj
akompanis in, sen ke oni tion rimarkis.
Sed nun ili estis retrovitaj, kaj fralino Spaak enportis ilin
kun feliobrilo al la baronino kaj fariis denove la necesa hel-
pantino kaj zorgantino de iuj en la domo.
Nenio malbona, kiu ne alportas bonon. Kiam la juna baro-
no Adrian venis hejmen en la printempo, li eksciis, ke la Ge-
neralo montris al fralino Spaak neordinaran favoron, kaj li
tuj komencis atenti in en tute speciala maniero. Tiel ofte, kiel
li povis, li vizitis in en la apudsalona ambreto a en la kui-
rejo. Jen li venis sub la preteksto, ke li bezonas novan fade-
non por sia fivergo, jen li diris, ke logis lin la bona odoro de
frebakitaj bulkoj. e tiuj okazoj li iam turnis la interparo-
lon al supernaturaoj. Li petis la fralinon rakonti pri la fan-
tomaperoj en la kasteloj en Srmland, kiel Julita kaj Eriks-
berg, kaj volis scii, kion i kredas pri tio.
Sed plej ofte li deziris paroli pri la Generalo. Li diris, ke li
ne povas paroli kun aliaj pri tiu afero, ar ili iam traktas in
erce. Li siaparte sentas kompaton al la malfelia reaperan-
to kaj volas helpi al li trovi ripozon. Se li nur scius, kiel fari
tion!
Fralino Spaak tiam diris, ke ia humila opinio estas, ke en
la domo trovias io, kion li seras.
La juna barono iom paliis. Li esplore rigardis la fralinon.
Ma foi, fralino Spaak, li diris, estas kurioza ideo. Sed mi
certigas al vi, ke ili e por momento ne hezitus doni al la Ge-
neralo tion, kion li deziras, se ni posedus ion tian en Hedeby.
Fralino Spaak ja tre bone komprenis, ke la juna barono
vizitas in nur pro la fantomapero, sed li estis tiel afabla ju-
nulo kaj bela. Jes, la la opinio de la fralino, pli ol bela. Li
81
LA RINGO DE LA GENERALO
eLIBRO
portis la kapon iom klinita antaen, li havis esprimon de pen-
sado, multaj e opiniis, ke li estas tro serioza. Sed estis nur
pro tio, ke ili ne konis lin. Foje li etis la kapon supren, ercis
kaj faris petolaojn pli ol iu alia. Sed kion ajn li faris, estis ne-
priskribebla armo en liaj gestoj, en lia voo, en lia rideto.
Iun someran dimanon fralino Spaak estis vizitinta la
preejon kaj iris hejmen sur malgranda mallongvojo, kiu iris
tra la kampoj de la preposta bieno. Kelkaj el la preejvizitintoj
prenis la saman vojon, kaj la fralino, kiu devis rapidi, prete-
rpasis virinon, kiu iris malpli rapide ol i. Tuj poste la frali-
no venis al bariltupetaro, kiu estis sufie malfacila, kaj ser-
vema kiel iam i pensis pri la irantino kaj haltis por helpi in
transgrimpi la stangobarilon. xi etendis al i la manon kaj
tiam rimarkis, ke la virino ne estas tiel maljuna, kiel i unue
kredis. xi havas neordinare glatan kaj blankan vizaohaton,
kaj la fralino pensis, ke tre povas esti, ke i ne havas pli ol
kvindek jarojn. Kvankam i evidente estas nur ordinara kam-
paranino, i havas e si apartan dignon, kvaza i estus ion
travivinta, kio altigis in super ian klason.
Kiam la virino estis helpita transgrimpi, la fralino kaj i
iris unu apud la alia sur la mallara vojeto.
Certe estas vi, kiu prizorgas la mastrumon en Hedeby,
diris la kamparanino.
Jes, estas mi, respondis fralino Spaak.
u vi sentas vin hejme tie?
Kial oni ne sentu sin hejme en tiel bona loko? diris la
fralino iom retene.
Oni diras ja, ke estas fantomapero tie.
Oni ne devas kredi, kion homoj babilas, diris la fralino
en admona tono.
82
LA RINGO DE LA GENERALO
eLIBRO
Jes, oni ne devas, jes, tion mi ja scias, diris la alia.
Estis silente dum iom da tempo. Estis rimarkeble, ke tiu
virino ion scias, kaj fakte la fralino brulis pro deziro elde-
mandi in. Sed ja ne estis korekte, ne dece.
Estis la virino, kiu rekomencis la interparolon.
xajnas, al mi, ke vi aspektas bona, i diris, kaj tial mi
volas doni al vi bonan konsilon. Ne restu tro longe en Hede-
by, ar estas ne facile kontrastari tiun, kiu iras tie. Li persis-
tos, is li ricevos kion li volas havi.
Fralino Spaak intencis unue iom superule danki pro la
averto, sed la lastaj vortoj vekis ian scivolon.
Kion li volas havi? u vi scias, kion li volas havi?
u tion vi ne scias? diris la kamparanino. Nu, tiukaze mi
nenion plu diru. Eble estas por vi plej bone nenion scii.
Post tio i etendis la manon al fralino Spaak, foriris sur
alia vojeto kaj balda malaperis.
Fralino Spaak bone evitis rakonti pri tiu interparolo por
la tuta familio e la manotablo, sed en la vespero, kiam ba-
rono Adrian vizitis in en la laktoambro, i komunigis al li,
kion diris al i la fremda virino. Li vere tre surpriziis. [ Pobierz całość w formacie PDF ]